teach 07: jadi fasilatator!!!!

assalam 

kesah hari ini... ahaks..

hari nie rattus kena masuk kelas budak sains plak

kelas 4s1.. ahahha

rasa macam lucu plak masuk kelas nie

sebb budak2 nye semua beri kerjasama yang sgt baik dgn rattus

tak sampai berapa minit mereka dah penuhkan kelas tue..

walaupun kelas tue agak sempit

tapi rattus tetap dapat sampaikan pnp...

budak-budaknye semua bagiu sepenuh kerjasama

terima kasih korang

tapi yang sedih masih ada yang buat lab report

masa dalam kelas

kena lah tegur sikit..

svik banyak ngajar pasal sivik lah kan..

tapi lebih kepada aktiviti 

jadi rattus bg aktiviti dorang buat dialog untuk situasi keluarga

besok dorang akan bentang

rattus akan jadi juri

untuk lakonan dorang

masuk kelas kedua

kelas f5

biasa lah tue

masuk kelas nie

rattus kena marah2 sikit

perancangan

rattus nak buat lakonan

rattus masuk kelas dengan keadaan marah

tandang2 kerusi

kemudian baru rattus terangkan

yang rattus berlakon

ttg ciri-ciri calon yang sesuai

dan mereka mesti tak suka kalau pasangan dorang kaki baran

dan pemarah

alhamdullilah

dorang semua memberikan kerjasama yang baik

terima kasih jugak

pas rehat ada ceramah maulidurrasul

rattus plak diminta oleh kawan2 BnK

untuk run kan modul dorang

kat budak2 cina tue

jadi rattus pun run kan lah

tolong mana patut

alhadullilah

budak2 cina dalam kelas yang rattus jaga tue

baik2 semuanye

dgr kata...

tak tahu lah kenapa

hari nie

rattus mnegajar

tak tension..

mungkin bekrat doa

supaya segalanye berjalan lancar

dan akhirnya segala nye lancar

sampai lah ke sukan tara tadi

sukan tara

budak f5 yang rattus ajar tue

bersukan

rattus jadi pencatat untuk markah

budak2 tue boleh lah beri kerjasama sepenuhnya kepada rattus

dorang takda da pandang slack kat rattus dah..

alhamdullilah

moga situasi ini berkekalan hendaknya....

p/s: dalam hidup nie kita banyak pikirkan kesusahan dalam mencapai kejayaan dan cara bagaimana nak mencapainya sehingga kita lupa daripada mana datangnya kejayaan tue.. ingatlah.. sebesar mana usaha kita, sejauh mana keyakinan kita.. kita tetap memerlukan pertolongan daripada Yang Maha Esa....